που με κάνει ζητιάνο.
Πόρτα κλειστή κι ασημένιο κελί,
δεν σε φτάνω.
Σ’ αναπνέω γυμνός , σε θυμάμαι σκυφτός
κι απομένω μισός.
Σανίδι του κόσμου κρατά την φυγή μου,
σε θέλω δική μου.
Στέλλα το κλειδί που κρατάς ,
φυλακή μ’ έχει στείλει, Στέλλα.
Στα μπουκάλια της μπύρας
με ψάχνουν οι φίλοι , Στέλλα.
Συγκρατήσου για λίγο,
αν είναι ώρα να φύγω , θα φύγω.
Στην θολή σου σκιά απομένουν τα βράδια αδειανά,
το κορμί σου που σφύζει.
Φωτιά που μ΄ αγγίζει,
παγίδα που τρίζει.
Σ’ αναπνέω γυμνός , σε θυμάμαι σκυφτός
κι απομένω μισός.
Σε κοιτάζω βουβός , σε χαϊδεύω τρελός
κι απομένω φτωχός.
Στέλλα το κλειδί που κρατάς ,
φυλακή μ’ έχει στείλει, Στέλλα.
Στα μπουκάλια της μπύρας
με ψάχνουν οι φίλοι , Στέλλα.
Συγκρατήσου για λίγο,
αν είναι ώρα να φύγω , θα φύγω.
Στη ζεστή σου φωλιά , με τραβάς βιαστικά
Και με πνίγεις.
Στέκει ο χρόνος βουβός, μας κοιτάει σκεφτικός,
Θες να φύγεις.
Με τη γλώσσα με παίρνεις,
βαθιά σου με σέρνεις
Και τρέμεις.
Στέλλα, είναι αλλόκοτα εδώ
και από λάθος μπορεί να χαθώ.
Είναι όμορφα εδώ
και από λάθος μπορεί να σωθώ.
Συγκρατήσου για λίγο,
αν είναι ώρα να φύγω , θα φύγω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου