just a necking
Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017
Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017
Όλα τα χρέη ζητούν την αποπληρωμή τους
Ολα τα άρον άρον απερίσκεπτα ξεπουλήματα, κάποια στιγμή πληρώνονται της μετρητοίς και με τπκο και με πόνο ψυχής. Όλα τα θαμμένα εντέχνως και πςριτέχνως φιμωμένα μέσα μας ζητάνε το αίμα τους πίσω, με τόκο,,πολύ τόκο και οδυνηρό και το ζητάνε επίμονα και ανυπόμονα και ασήχαστα!!! Και όσο πιο καλά τα έθαψες και τα φίμωσες τόσο πιο λίγος χρόνος και δυνάμεις σου μένουν για να ξοφλήσεις .....τα χρωστούμενα δυο πιο απαιτητικό και αδυσώπητο εαυτό σου που στέκεται αμυλικτος και ζητάει, μόνο ζητάει, χωρίς έλεος
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016
Πάρα του μη έχοντας....μπορεί και να λάβεις!!!
... Είχα, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου συνειδητά, δυο πολύ μεγάλα ελαττώματα...να θέλω και να το λέω και να προσπαθώ να ικανοποιούμαι με το λίγο, το λιγότερο ή το καθόλου...και να με πείθω...και να με παρηγορώ...και να κοιτώ παρέα με τ' άδεια χέρια μου, ώρες ατελείωτες Το κενό...και να μπαρκάρω, τότε για πολύ μακρυά!
Το άλλο μου ελάττωμα είναι τ' ανοιχτά μου χέρια!!!! Τίποτε δε κρατούν!!!! Ούτε λεφτά, ούτε κρυφές σκέψεις, ούτε υποψίες, ούτε κακίες, ούτε μίση κι έχθρες... δίνουν μόνο, ούτε καν από το υστέρημά τους ...απ' ανέχειά τους...κι αυτά να δίνουν...συγχωροχάρτια, λόγια γλυκά κι αγκαλιές και χάδια και στηρίγματα ... Και κατανόηση.
Σάββατο 6 Αυγούστου 2016
Καλοκαιρινά ανέλπιδα βράδια
Και που μας έβγαλε τελικά ρε φίλε η Αξιοπρέπεια;;;;
Η υπομονή;;;
Η κατανόηση;;;;;
Η ύπαρξη πάντα στόχων;;;;;
Η εναγώνια ενασχόληση και ενδιαφέρων για "δικαίους και αδίκους"...
Ο ατέλειωτος αγώνας για....τι;;;;;
..............
Στην έλλειψη κατανόησης...
Στην διασπορά σε όλους την αίσθησης της άνευ ορίων διαθεσιμότητάς σου...
Στην υπέρβαση των ορίων αντοχής...
Στη δημιουργία της άποψης σε κάποιους της απόλυτης πληρότητάς σου από την ζωή και της παροχές της...
Στην απουσία αναγκών σου!!!
Στην εξάντληση της υπομονής...
Στην λήψη, από πάρα πολλούς, ενός μηνύματος χωρίς πομπό...αυτού, της παντοδυναμίας και της απόλυτης καπατσοσύνης και αποτελεσματικότητας...
Στο απόλυτο στέγνωμα της ψυχής....
Στην έλλειψη παρόντος ζωντανού και προοπτικής υπαρκτής!!!
Σε ατελείωτα έρημα καλοκαιρινά βράδια !!!!
Σε σιωπηλές κραυγαλέες μοναξιές,
Κάτω από το φεγγάρι...
Αυτό το κόκκινο ... του Αυγούστου.
........
Τρίτη 12 Ιουλίου 2016
Τρίτη 5 Ιουλίου 2016
Έρωτας
Έρωτας είναι αυτό που μπορεί να σου διαγράψει ότι προϋπήρχε!!!!!!
Να διαγράψει, να σβήσει, να αφανίσει......
Έρωτας είναι αυτό που θα μηδενίσει τα κοντέρ....που θα γίνει μήτρα και θα ξαναγεννηθείς...και να είσαι έτσι που να σε ... καμαρώνεις!!!Να μην φοβάσαι μην ξυπνήσεις από το όνειρο και έχουν χαθεί όλα...Όχι!!!θα κλείνεις τα μάτια σου , θα τ ανοίγεις και ο παράδεισος εκεί! Θα βυθίζεσαι μέσα του, θα βγαίνεις στην επιφάνεια...κι αυτός εκεί!!! Να σου χαμογελάει πονηρά και σίγουρα...γλυκά και με γνώση...πάλι ξέρει τις σκέψεις χωρίς να τις πεις...πάλι πρόλαβε και είναι εκεί όχι που θες....που θέλετε από πάντα, ανομολόγητα!!! Κι εσύ να βουτάς και να ξαναβουτάς και να χάνεσαι και όλα πάντα νομοτελειακά , θαρρείς, παρόντα...οι σκέψεις, οι λέξεις, οι πράξεις, τα αγγίγματα, τα αισθήματα, οι απόηχοι, οι σιωπές...
Έρωτας είναι δυο ζευγάρια μάτια που από δυο διαφορετικά σώματα έχουν την τύχη να κοιτάνε το ίδιο σημείο στην άκρη του ορίζοντα και να χαμογελάν κρυφά το ίδιο...
Δυο κορμιά, που κάποια ζεστά απομεσήμερα του καλοκαιριού, απογειώνονται πάνω στα ίδια κατάλευκα μοσχοβολιστά με λεβάντα, αγιόκλημα και γιασεμί σεντόνια, χωρίς περιττά λόγια...χωρίς καθόλου λόγια...μέσα στην σιωπή με τα πνιχτά γελάκια που κι αυτά παύουν όταν μιλάνε τα σώματα και τα μυαλά...τι τα θες άλλωστε τα λόγια όταν ξαπλωμένος στην αγκαλιά του παραδείσου μπορείς να βλέπεις από το ανοιχτό παράθυρο τη μπουκαμβίλια να αναδεύει τα φύλλα της στο δικό σας ρυθμό και στο βάθος την θάλασσα να καίγεται πανευτυχής μέσα στη αγκαλιά του εξουσιστή της, ηλίου...
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016
δίνοντάς τους εμείς οι ελαφρόμυαλοι, ρομαντικοί και γερά δεμένοι στην γη, άνθρωποι, μια προοπτική αιωνιότητας!
με την ελπίδα του "για πάντα"..........
πόσο κενοί μπορεί να είμαστε στην πλειοψηφία μας και για την πλειονότητα αυτών που θέλουμε να έχουμε "για πάντα"!
Ούτε εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να διασφαλίσουμε στον εαυτό μας ότι οι επιλογές μας σε πρόσωπα και καταστάσεις θα μας ικανοποιούν για πάντα....Τα θέλω μας, οι απαιτήσεις μας, οι εμπειρίες μας, οι προσδοκίες μας, η αξιομετρική μας κλίμακα, η ψυχολογία μας, τα όσα μας έχουν χαράξει.....όλα αυτά μας αλλάζουν και αλλάζουν, άρα πώς κάτι που επιλέγουμε τώρα του βάζουμε πάνω του το βαρύ φορτίο του για "πάντα";
Ικανοποιεί αυτό το για"πάντα κάποιες φορές την αλαζονεία μας, εξισορροπεί το φθαρτό μας, το λίγο μας, μας δίνει την αίσθηση της ισχύος επί του χρόνου, μας κάνει να ευελπιστούμε στην απόλυτη ορθότητα των επιλογών μας, που όντως μπορεί να ήταν ορθές στην συγκυρία που τις κάναμε...
όμως μετά από λίγο;
αργότερα;
για πάντα;;;;
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016
Μια ουτοπία...
Μια απάτη όλα,
Όλα;;;;
Η φυγή από τον έναν κύκλο σε οδηγεί τελικά σε μια δίνη !!!
Κι από αυτή, τι ελπίδες έχεις να γλυτώσεις από το ανελέητο στριφογύρισμα της, το αδιάκοπο χτύπημά της δεξιά κι αριστερά σε αυτό, που φαίνεται να είχες επιλέξει κάποτε....
Θέλει απίστευτη δύναμη να αξιοποιήσεις την φυγόκεντρη, που πάντα υπάρχει και να βρεθείς αλλού...να εκτιναχθείς....
Κι η δύναμη κάποιες φορές σιωπά...μέχρι να γίνει τυφώνας,
Και να τα διαλύσει όλα....όλα!
Για να χτιστούν από την αρχή...όπως πρέπει, όπως σου πρέπει....και το είχες ξεχάσει....ότι το άξιζες!!
Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016
Ευτυχία, αυτή η κουβεντούλα
και κουβεντιάζετε...........
και τον ακούς και σε ακούει.......
και τα βρίσκεται..........
και σε αγαπά και τον αγαπάς ..........
κι είστε καλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
χωρίς δεκανίκια!!!!!!!
Κυριακή 10 Απριλίου 2016
Η ζωή που δεν αντέξαμε
Η ομοιομορφία, που κατασπαράζει ότι γεννήθηκε αλλιώτικο και θέλει να ζήσει έτσι.
Η δημοκρατία μας ,σαν άτομα και ομάδες, που δεν αντέχει αντίλογο, που δεν μπορεί να υπερασπιστεί με επιχειρήματα Όλα αυτά που έτσι είναι ή που έτσι πρέπει να γίνονται....
Όλα αυτά είναι η μάσκα μας για να αντέξουμε μια ζωή που νομίζουμε ότι ελέγχουμε, διεκδικούμε, επιλέγουμε, πορευόμαστε μέσα της, ακολουθούμε τα όνειρα μας τα φανερά και εκείνα τα μυστικά που μας πνίγουν στον ιδρώτα ατελείωτες νύχτες....
Όλα αυτά θα Είναι το άλλοθί μας.
Όταν κάποια στιγμή δεν θα μπορούμε να "μας" κρυφτούμε για το φτηνό και πρόστυχο ξεπούλημα των ονείρων μας....θα είναι το κάλπικο χρήμα με το οποίο θα προσπαθήσουμε να καλοπιάσουμε τη ζωή που δεν αντέξαμε να ζήσουμε..