Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

Ποια πανσέληνος;;;;Ποιος ρομαντισμός;;;;

Καμία πανσέληνος ΔΕΝ κατάφερε ποτέ να κάνει κάποιον ρομαντικό, αν δεν έχει νιώσει αυτός από παιδί  Την ανάγκη να κοιμάται τα βράδια του καλοκαιριού , με τα παράθυρα ανοιχτά για να ακούει τα τριζόνια, να μυρίζει τα γιασεμιά και το νυχτολούλουδο και να φτάνουν τα λόγια του φεγγαριού μέχρι το προσκέφαλο του.....Μέχρι τα όνειρα του...ΝΑ του  φωτίζουν την νύχτα του...τα σκοτάδια και τις κρυμμένες σκέψεις του , αυτές τις χιλιοκλειδωμένες.....
Κοιτώντας το φεγγάρι τρώγοντας, πίνοντας, φωνασκώντας, χαχανίζοντας και βγάζοντας φωτογραφίες έτσι απλά από συνήθεια, χωρίς να το αφήσεις να αντικατοπτρίζεται μέσα σου...χωρίς ΝΑ ακούς την ανάσα που θες δίπλα σου... Απλά μια πανσέληνος ακόμη θα πάει χαμένη...
Απλά μια πανσέληνος ακόμη χάνεται...