Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

ΚΡΑΤΑΣ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ

Δάσκαλε, λέει ο μαθητής, κρατάω ένα μικρό πετούμενο ανάμεσα στα χέρια μου. Μπορείς να μου πεις με σιγουριά αν είναι ζωντανό ή πεθαμένο;

Ο Δάσκαλος απαντάει : η μοίρα του είναι στα χέρια σου.
- Αν πω πως είναι ζωντανό, μπορώ με λίγο σφίξιμο να το πνίξω. Όμως μπορώ ανοίγοντας ελαφρά τα χέρια μου και να το αφήσω να πετάξει. Έτσι δεν συμβαίνει και με όλες τις αποφάσεις που έχουμε να πάρουμε; Πνίγουμε τις ιδέες , τις εμπνεύσεις μας , την ευφυΐα που κλείνουμε ο καθένας στην ψυχή του.
- Άπλωσε τα μπράτσα σου στη ζωή, άνοιξε τα χέρια σου στην ευτυχία, μπορείς ακόμα και να πετάξεις αν το θέλεις, να ανοιχτείς σε καινούριους ορίζοντες.

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Ο,ΤΙ ΠΕΦΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΣΟΥ

Ανταριάζεται η ψυχή μου…
Ξεσηκώνεται τόσο εύκολα , ώρες – ώρες , και απογειώνεται και πνίγεται στην εφορία μιας στιγμής και πετάει και χάνεται στον ενθουσιασμό της χαράς που κύλησε και έπεσε από την τσέπη σου και έφτασε ως εμένα…
Κύλησε και έπεσε , γι’ αυτό ήταν όπως την ήθελα εγώ , της ψυχής μου , του κεφιού μου ….οι στιγμές χαράς που ηθελημμένα θες να μου χαρίζεις είναι όπως τις θες εσύ…
στα δικά σου μέτρα...στα δικά σου θέλω…
περιχαρακωμένες από τα «μπορώ» σου…ξεκάθαρες….χωρίς περιθώρια για φαντασίες , όνειρα , και «παρερμηνείες»…
τόσο απόλυτα κομμένες στα μέτρα σου κι ας τις προορίζεις για μένα , δήθεν….
Είναι τόσο ξένη για μένα αυτή η δοσμένη σου χαρά…την γεύομαι για χάρη σου…
Έχει τόσο εγωισμό και ώρες – ώρες , τόσο φόβο…
Κι αν κάποια στιγμή παρασυρθείς , είναιτότε , όλα αυτά που δίνεις χωρίς να καταλαβαίνεις ( ίσως – δεν ξέρω ) τόσο απόλυτα δικά μου!!!
όταν χαλαρώσεις και αφεθείς άφοβα στο παιχνίδι των δικών μου λέξεων είναι τόσο γενναιόδωρα όλα αυτά που μου αφήνεις στα πόδια μου …
όταν δεν φοβάσαι εμένα είναι, τόσο πλούσια αυτά που κάνεις…
Μην φοβάσαι λοιπόν, ξέρω…
Και τα όρια και τα περιθώρια και τις αντοχές και τις δυνατότητες
Απλά η ψυχή μου θέλει όνειρα για να τραφεί...
Πρέπει να πετάξει για να ανασάνει...
Πρέπει να αγγίξεις το μυαλό μου , για να νιώσεις , έστω την ύπαρξή μου...

Δεν θέλει μόνο να κανακεύεις την δική σου καρδιά και να την βάζεις εκεί ψηλά μην σου την ακουμπήσει κάποιος και στην πληγώσει…
Όποιος ακουμπάει την ψυχούλα μας , δεν την πληγώνει πάντα…

Όποιος προσφέρει την ψυχή του και την ξαναπαίρνει πίσω πιο γεμάτη και πλούσια , μπορεί να είναι σίγουρος πως συτός που του την χάρισε , αξίζει να είναι ...ο πολύτιμός του...

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

ΚΑΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΝΗΣΙ

Δεν είν' αλήθεια μες στη Γη
πως δεν υπάρχει ένα νησί να πάμε οι δυο μας
κάπου θα βρίσκεται για μας
ένα νησί και μια γωνιά για τ' όνειρό μας
κάπου υπάρχει το νησί που θα το ζήσουμε μαζί
κάπου υπάρχει
ίσως να το 'χουν μυστικό
κι ίσως γι' αυτό και δεν μπορώ να βρω στο χάρτη

κάπου υπάρχει ένα νησί
μόνο για μας στην οικουμένη
που 'χει την άμμο του χρυσή
τη θάλασσά του αγιασμένη
κάπου υπάρχει ένα νησί
χωρίς κακούς, μην αμφιβάλλεις
δεν λέω λόγια της στιγμής
κι αυτά που λεν' της παραζάλης

δεν χάθηκαν όλα για μας
κι αφού μ' ελπίδες πολεμάς κάτι θα δείξει
όλα είναι θέμα τακτικής
να δεις της μοίρας το χαρτί που θα σ' αγγίξει
κάπου υπάρχει ένα νησί
που στο χρωστώ κάποια στιγμή σαν παιχνιδάκι
να παίξεις σαν μικρό παιδί
και να ξεχάσεις πως στη Γη υπάρχουν δράκοι

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Στέργιος Γαργάλας
Πρώτη εκτέλεση: Μπάμπης Στόκας

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΖΩΗΣ

1. Σ'αγαπώ, όχι για το ποιός είσαι, αλλά για το ποιός είμαι εγώ όταν είμαι δίπλα σου.

2. Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, κι αυτός που τα αξίζει δεν θα σε κάνει να κλάψεις.

3. Επειδή κάποιος δε σε αγαπά όπως θα ευχόσουν, δε σημαίνει πως δεν αγαπιέσαι με όλο του το είναι.

4. Ο πραγματικός φίλος είναι αυτός που κρατάει το χέρι σου και αγγίζει την καρδιά σου.

5. Ο χειρότερος τρόπος για να σου λείψει κάποιος, είναι να κάθεσαι δίπλα του ξέροντας ότι ποτέ δεν θα τον αποκτήσεις.

6. Ποτέ μη σταματάς να χαμογελάς, ακόμα κι όταν είσαι λυπημένος, κάποιος ίσως ερωτευτεί αυτό σου το χαμόγελο.

7. Ίσως είσαι απλά ένα άτομο σ'αυτό τον κόσμο, όμως για κάποιον, είσαι όλος ο κόσμος.

8. Μην ξοδεύεις χρόνο με κάποιον που δεν ενδιαφέρεται να τον ξοδέψει μαζί σου.

9. Ίσως ο Θεός να θέλει να γνωρίσεις πολλά λάθος άτομα πριν γνωρίσεις το σωστό, ώστε όταν αυτό συμβεί, να είσαι ευγνώμων.

10. Μην κλαις επειδή τελείωσε. Χαμογέλα επειδή συνέβη.

11. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα σε πληγώνουν, οπότε πρέπει να συνεχίσεις να εμπιστεύεσαι, απλά να είσαι.

12. Γίνε καλύτερος άνθρωπος και να είσαι σίγουρος για το ποιός είσαι πριν γνωρίσεις κάποιον, ελπίζοντας ότι αυτός ο άνθρωπος ξέρει ποιος είσαι.

13. Μην προσπαθείς τόσο σκληρά, τα καλύτερα πράγματα συμβαίνουν όταν δεν τα περιμένεις.

Gabriel Garcia Marquez

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΑΣ

Ένα χέρι
Μια λέξη
Ένα άγγιγμα
Μια σιωπή
Ένα βλέμμα
Μια αγκαλιά
Ένα φιλί

Όλα τόσο δύσκολα
Όλα τόσο απρόσιτα
Όλα τόσο ακριβά ,
Για να τα μοιραστείς
Για να τα δώσεις
Για να τα αποκτήσεις
Για να τα νιώσεις

Η ζωή απαιτεί ,
ζητάει το περιττό …
Και τα ανθρωπάκια τρέχουν
Και μπαίνουν στον λαβύρινθο,
Στην φυλακή της …….
Υπόδουλοι στα βίτσια της
Τα αχόρταγα θέλω της ….
Πώς θα φαίνονται «καλά»;;;;
Και ευτυχισμένοι και πλήρεις;;;;
…………….Να φαίνονται , αρκεί!!!
Στα μάτια των άλλων……..

Και στα δικά μας ;;;;
Η έλλειψη …
Της επαφής , της ζεστασιάς , των λέξεων ,
της σιωπής , του μοιράσματος …….
Όλα χλιαρά ,
Όλα «τόσο – όσο»
Λειψά και λίγα
Η αυταπάτη ότι κάνουμε πράγματα για μας…
Τα μάτια μας δέσμια στα «έχω» των άλλων

Αλλά ποιος έχει καιρό να δει τα μάτια του στον καθρέφτη;;;
Να τρομάξει από το κενό τους;
Από την βιασύνη τους;
Από την αγωνία τους;
Να σκεφτεί τι θέλει γι’ αυτόν;;;;
Να καταλάβει πόσο του έχει λείψει η απλότητα των πραγμάτων;
Πόσο έχει στερηθεί τους ανθρώπους;
Τον δικό του άνθρωπο;
Πόσο καιρό έχει να του κρατήσει το χέρι
Να τον χτυπήσει στην πλάτη
Να του κλείσει το μάτι
Να ακούσει δίπλα του την ανάσα του όταν κοιμάται
Να του φτιάξει τον καφέ του
Να πάνε μια βόλτα μαζί
Να τον πάρει αγκαλιά , όταν είναι σε ένταση ,να ηρεμήσει
Να του χαμογελάσει το πρωί , φεύγοντας για την δουλειά....
Τυχερός όποιος μπορεί
Να μοιράζεται λίγες στιγμές με κάποιον
Όποιος , παρά τα δύσκολα , μπορεί να πίνει ακόμη κρασί από το ποτήρι του
Όποιος μπορεί να μοιράζεται στιγμές σιωπής
Όποιος μπορεί να λέει τον άλλον «ο άνθρωπός μου»

Οι δυσκολίες θα είναι πάντα εδώ
Ο χρόνος όχι
Αύριο , ξέρεις;;

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Una carta de despedida (Αποχαιρετιστήριο γράμμα)

Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια
και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι,
αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.

Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γιαυτό που αξίζουν, αλλά γι αυτό που σημαίνουν.

Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια,
χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν,
θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και
πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!

Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο,
αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.

Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος.

Θα ζωγράφιζα μ ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι
κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη.

Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ αγκάθια τους
και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...
Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή...
Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ.

Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου
και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.

Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν,
χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται!

Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά,
αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει.

Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.

Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους...
Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού,
χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά.

Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά,
το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.

Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί.

Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ,
γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.

Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι.

Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι,
θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα,
θα σ' αγκάλιαζα και θα σού δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου,
θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά.

Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα,
ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.

Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει,
αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα ΄θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ
κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.

Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος.

Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς.

Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ,
θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά,
ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία.

Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι,
αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις συγνώμη, συγχώρεσέ με,
σε παρακαλώ, ευχαριστώ κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.

Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις.
Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις.
Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα.


Gabriel Garcia Marquez