Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ;;;

Είναι τόσο θλιβερό που όλα έμειναν πια στη τύχη.
Είναι τόσο δυνατή που εγώ δεν μπορώ να τα βάλω μαζί της,
κι αυτή δεν φαίνεται ποτέ να με συμπαθούσε ιδιαίτερα.
Τι ελπίδα έχω λοιπόν μαζί της;;;
ποιά προσμονή ότι θα σταθεί με το μέρος μου;;;
Το χειρότερο είναι ότι δεν έχω πια το κουράγιο να της αντιπαρατεθώ...
να την πολεμήσω...
να την παλέψω...
να την οδηγήσω εκεί που θέλω εγώ...
κουράστηκα...
πολύ...
ό,τι και να κάνω γυρίζει και εξελίσσετε τελικάμε τον χειρότερο τρόπο...
βαρέθηκα να πέφτω πάνω σε ερμητικά κλειστές πόρτες...
κάποιος με πληρώνει πολύ άσχημα...
με έκλεισε σε δωμάτιο χωρίς εξοδο διαφυγής...
μόνο μ΄ένα παράθυρο...κι αυτό τόσο ψηλά...
πως να το φτάσεις;;;
πως να δεις απ΄έξω;;;
πως να το ανοίξεις;;;

μόνο αν θέλει η τύχη...

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Γυμνή σκιά (Χάρης Κατσιμίχας)

Εγώ σε έχω πια ξεχάσει!
το αίμα μου όμως, ακόμα σε θυμάται!

Χειμώνιασε...
κι όμως βαθιά μέσα στη γη
κι όμως βαθιά μέσα στη γη
ο ήλιος του καλοκαιριού κοιμάται,...κοιμάται!

Σαν χρώμα που ονειρεύτηκα και πια δεν το θυμάμαι
και σαν πληγή που αρνήθηκε να σβήσει ο καιρός

Σάρκινη φωτιά, γυμνή σκιά
το μόνο που θυμάμαι πια
είναι τα μακριά σου δάχτυλα!

Ίσως να ήτανε το φως της κάμαρας το κλεφτό
ίσως να ήτανε οι σκιές που χόρευαν στους τοίχους




κι οι θόρυβοι του δρόμου οι μακρινοί οι, οι, οι...
ίσως να ήτανε το λευκό, ζεστό σου σώμα ίσως
που έκανε να μοιάζουνε αιώνιες οι στιγμές!

Σάρκινη φωτιά, γυμνή σκιά
το μόνο που θυμάμαι πια

"ΤΟΣΟ ΟΣΟ"...ΓΙΑ ΟΛΑ!!!

Δεν αντέχω άλλη μιζέρια...

Μιζέρια στο μυαλό ,
μιζέρια στις σκέψεις ,
μιζέρια στην ψυχή ,
μιζέρια στα συναισθήματα ,
μιζέρια στα αιοσθήματα ,
μιζέρια στις εκδηλώσεις ,
μιζέρια στις πράξεις ,
μιζέρια στα όρια ,
μιζέρια στα περιθώρια

με πεθαίνει πια αυτό το "τόσο όσο"!!!
"τόσο όσο"....
ώστε να φαίνονται όλα εντάξει!!!
Όλα τα σάπια πια....
να φαίνονται , όμως , εντάξει!!!!

αυτό φτάνει...
αυτό δικαιώνει την ύπαρξη!!!

ΠΝΙΓΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΓΟ!!!!
ΣΥΧΑΙΝΟΜΑΙ ΠΙΑ!!!!!!!
ΑΗΔΙΑΖΩ Ο,ΤΙ ΜΟΛΙΣ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ!!!!!