ΕΝΑ ΔΩΡΟ

Μου λείπει
να νομίζω ότι η φιγούρα που πέρασε
είναι εκείνη , η γνωστή.
Μου λείπει
η προσμονή της στιγμής , της λέξης , της ματιάς ,
του τυχαίου αγγίγματος .
Μου λείπει
η "αποκρυπτογράφιση" των σημαδιών.
Μου λείπει
η 'κατάληψη" στο μυαλό μου ,
η "αιχμαλωσία" των ματιών μου.

Μου λείπει
να νιώθω "άβολα".
Μου λείπει
η απώλεια του "καθωσπρεπισμού" μου.
Μου λείπει
η αίσθηση του "αρχοντικά".
Μου λείπει
να ξανακούσω το "κοίταξέ με στα μάτια και πες το".

Μου λείπει
να παίρνω αποφάσεις "σίγουρες"
που να μην μπορώ να κρατήσω.
Μου λείπει
να παλεύω με ό, τι
δεν θα ήθελα ποτέ στ' αλήθεια να νικήσω.
Μου λείπει
η υπέρβαση των "μπορώ" μου.
Μου λείπει
να συνθλίβομαι ανάμεσα στα "αδιάλακτα πρέπει" και στα "αλύτρωτα θέλω μου"

Μου λείπει
ο κόμπος στο στομάχι.
Μου λείπει
το τρέμουλο στα χέρια , στη φωνή.
Μου λείπει
ο ανήσυχος ύπνος.
Μου λείπει να να δω για ακόμη μια φορά
δυο μάτια φλογισμένα στο σκοτάδι.
Μου λείπει
να περιδιαβώ με τις άκρες των δακτύλων μου
το σχήμα μιας "πανταχού παρούσας απουσίας".

Μου λείπει
ό, τι για λίγο μόνο κατάφερα να αγγίξω.
Μου λείπει
ό, τι ποτέ πραγματικά , ολοκληρωτικά δεν είχα ποτέ.
Μου λείπει
ό, τι ποτέ δεν θα με άφησα να γευτώ.
μου λειπει να δω πάλι την ψυχη μου να πλημμυρίζει
και απροστατευτει να πνίγεται (επιτέλους).

Μου λείπει μια θύελλα.

Μου λείπει ένα λάθος.

Αχ , πάλι αλλού;
πάλι σ΄αλλον κόσμο;
πάλι σε λάθος κόσμο;