ΠΑΝΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΟΥ 'ΠΑ Σ΄ ΑΓΑΠΩ

Πέρασαν μέρες χωρίς να στο πω
Το σ’ αγαπώ , δυο μόνο λέξεις
Αγάπη μου, πώς θα μ’ αντέξεις
Που 'μαι παράξενο παιδί , σκοτεινό;

Πέρασαν μέρες χωρίς να σε δω
Κι αν σε πεθύμησα δεν ξέρεις,
Κοντά μου πάντα θα υποφέρεις
Σου το ‘χα πει ένα πρωί βροχερό.

Θα σβήσω το φως
Κι όσα δεν σου ΄χω χαρίσει
Σ’ ένα χάδι θα σου τα δώσω
Κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω
Μες του μυαλού μου το μαύρο βυθό…….
Θα κλάψεις ξανά που μόνη θα μείνεις
Κι εγώ πιο μόνος κι από μένα
Μες σε δωμάτια κλεισμένα
το πρόσωπό σου θα ονειρευτώ
Γιατί μες τ’ όνειρο μόνο ζω………….

Στα σοβαρά μην με παίρνεις
Είν’ το μυαλό μου θολό
Είναι κι ο κόσμος μου αστείος
Κι όταν με βαρεθείς τελείως
Ψάξε αλλού να με βρεις όπως θες ……….

Κι εγώ που αγάπησα πάλι
Την ιδέα σου μόνο
Και κάποιον στίχο που σου μοιάζει…..
Κοιτάω έξω και χαράζει
Έγινε το αύριο πάλι χθες

Θα σβήσω το φως
Κι όσα δεν σου ‘χω χαρίσει
Σ’ ένα χάδι θα σου τα δώσω
Κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω
Μες του μυαλού μου το μαύρο βυθό…….
Θα κλάψεις ξανά που μόνη θα μείνεις
Κι εγώ πιο μόνος κι από μένα
Μες σε δωμάτια κλεισμένα
το πρόσωπό σου θα ονειρευτώ
Γιατί μες τ’ όνειρο μόνο ζω………….