Θολή φιγούρα δίχως πρόσωπο και λόγια
Οι θεατές μ’ έχουνε κιόλας ξεχασμένο
Και φεύγουν βιαστικά κοιτώντας τα ρολόγια
Σ’ αυτό το θέατρο σκιών, τι περιμένω;
Τώρα γυρίζω σε μια πόλη μεθυσμένη
Σα μετανάστης που δεν ξέρει που πηγαίνει
Τώρα βυθίζομαι στου κόσμου την ανία
Ριξ’ τα μαλλάκια σου για να πιαστώ Μαρία
Τώρα γυρίζω σε μια πόλη μεθυσμένη.
Σ’ αυτό το θέατρο σκιών, τι περιμένω;
Πάλι θα σβήσουνε τα φώτα της οθόνης
Και συ σα σφίγγα θα μου το κρατάς κρυμμένο
Ποιος είναι ο θεατής και ποιος ο θεατρώνης
Και συ σα σφίγγα θα μου το κρατάς κρυμμένο
Σ’ αυτό το θέατρο σκιών, τι περιμένω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου