ΕΙΣΑΙ

Είσαι το δέρμα μου
που ανατριχιάζει
στην ψύχρα της απώλειας!
Είσαι το δάκρυ μου
που τρέχει ασταμάτητα
μπροστά στις Συμπληγάδες !

Σε νιώθω δίπλα μου,
αλλά είσαι αλλού!
Νιώθω την ανάσα σου
να κατρακυλά στον λαιμό μου,
ανοίγω τα μάτια μου...
και είσαι αλλού!

Είσαι η σκέψη που με ταξιδεύει
αλλά με ξυπνά πάντα μακριά σου!
Είσαι ο ανοιχτός ορίζοντας
που δεν έχει όρια, που δεν έχει φραγμούς,
αλλά ούτε προορισμό και τέλος !

Με αγγίζει κάτι
και είναι απλά η θύμησή σου!
Ακούω τα τραγούδια σου
αλλά είναι από πολύ μακριά!

Είσαι η κοινωνία από απόσταση!...
Είσαι το αίσθημα της πληρότητα χωρίς ένα άγγιγμα...
Είσαι η ανάγκη της αυτοεπιβολής
όταν το πάθος με κατακλύζει...
Είσαι το απτό και το απρόσιτο...
Είσαι αυτό που με κάνει να το βάζω στα πόδια
αλλά το μακρυά σου πονάει τόσο πολύ...

Είσαι η φαντασίωση και η άδεια πραγματικότητα
Είσαι η ύπαρξη και η απώλεια...
Είσαι η απόλυτη βεβαιότητα ότι σε έχω
και το απύθμενο κενό του τίποτε...
Είσαι η σταύρωση χωρίς την ανάσταση...

Αφουγκράζομαι κάτι
και είναι πάλι η ηχώ σου.
Σε ψάχνουν τα μάτια μου
και βλέπουν μόνο σκιές φαντασίας.
Σκέφτομαι την μορφή σου
μα την θολώνει η αποσταση.

Είσαι το όνειρο που κάνει το μικρό παιδί
να χαμογελά στον ύπνο του...
Είσαι το όνειρο που κάνει τον έφηβο
να ξυπνά ιδρωμένος...
Είσαι το όνειρο που κάνει την γυναίκα
να ξυπνά ένοχη στην σκέψη μα ευτυχισμένη στην ψυχή...

Αγγίζω το χέρι σου
αλλά γλιστράς μέσα από τα δικά μου χέρια.
Σε ζωγραφίζουν τα δάχτυλά μου
Αλλά …πάνω στην άμμο.

Είσαι μια ατέλειωτη αλληλουχία
συνεχών και γλυκά οδυνηρών υπερβάσεών μου.
Είσαι ένας αγώνας αναζήτησης
των πιο κρυφών μου συγκινήσεων.
Είσαι μια αδιάκοπη ερωτική μάχη
που θες γεύομαι κάθε μέρα
ξανά και ξανά.....