κάνουμε επιλογές τώρα,
δίνοντάς τους εμείς οι ελαφρόμυαλοι, ρομαντικοί και γερά δεμένοι στην γη, άνθρωποι, μια προοπτική αιωνιότητας!
με την ελπίδα του "για πάντα"..........
πόσο κενοί μπορεί να είμαστε στην πλειοψηφία μας και για την πλειονότητα αυτών που θέλουμε να έχουμε "για πάντα"!
Ούτε εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να διασφαλίσουμε στον εαυτό μας ότι οι επιλογές μας σε πρόσωπα και καταστάσεις θα μας ικανοποιούν για πάντα....Τα θέλω μας, οι απαιτήσεις μας, οι εμπειρίες μας, οι προσδοκίες μας, η αξιομετρική μας κλίμακα, η ψυχολογία μας, τα όσα μας έχουν χαράξει.....όλα αυτά μας αλλάζουν και αλλάζουν, άρα πώς κάτι που επιλέγουμε τώρα του βάζουμε πάνω του το βαρύ φορτίο του για "πάντα";
Ικανοποιεί αυτό το για"πάντα κάποιες φορές την αλαζονεία μας, εξισορροπεί το φθαρτό μας, το λίγο μας, μας δίνει την αίσθηση της ισχύος επί του χρόνου, μας κάνει να ευελπιστούμε στην απόλυτη ορθότητα των επιλογών μας, που όντως μπορεί να ήταν ορθές στην συγκυρία που τις κάναμε...
όμως μετά από λίγο;
αργότερα;
για πάντα;;;;