Χωρὶς χρῶμα, χωρὶς σῶμα
τούτη ἡ ἀγάπη ποὺ πηγαίνει
σκορπισμένη, μαζεμένη,
σκορπισμένη πάλι-πάλι,
κι ὅμως σφύζει κι ὅμως πάλλει
στὴ δαγκωματιὰ τοῦ μήλου
στὴ χαραγματιὰ τοῦ σύκου
σ᾿ ἕνα βυσσινὶ κεράσι
σὲ μιὰ ρώγα ἀπὸ ροδίτη
τόση ἀνάερη Ἀφροδίτη,
θὰ διψάσει θὰ κεράσει
ἕνα στόμα κι ἄλλο στόμα
χωρὶς χρῶμα, χωρὶς σῶμα.
2 σχόλια:
ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΝΑ ΣΤΟΜΑ ΔΩΣΕΙ ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΠΝΟΗ ΤΟΤΕ ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙΣ ΠΟΙΚΙΛΟΤΡΟΠΟΣ ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ!!!
Δημοσίευση σχολίου