Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

ΣΩΣΤΑ ΟΧΙ...ΑΠΛΑ ΔΙΚΑΙΑ

Είναι κάποιες στιγμές που μου λείπεις...

Δεν ξέρω τι ακριβώς μου λείπει από σένα.
Η παρουσία σου;
Τα χέρια σου;
Τα ανύπαρκτα σχεδόν λόγια σου;
(Αυτά που ψάχνω ίσως να βρω ή να αποκρυπτογραφήσω)
Ή μήπως πάλι εκείνα που λες και με θυμώνουν...
Η βεβαιότητα, για την επόμενη κίνησή σου;
Το θολωμένο βλέμμα σου;
Ή το ανεξέλεκτο θέλω σου, που κωφεύει μονίμως;
Μήπως οι λιγοστές πια, κλεφτές και βιαστικές στιγμές
που απογειώνεις και ψυχή και μυαλό
και νομίζω πως μπορώ να καταφέρω τα πάντα;!
Ή άραγε το πώς με κάνεις να νιώθω με το τίποτε;
Μάλλον αυτό το τελευταίο.
Δυο...τρεις...πολλές φορές γυναίκα...

Είναι φορές που νεκρώνω το μυαλό μου...
για να ακούω την ψυχή μου ...
να φωνάζει...
Όλα τα κρυφά της...
όλα τα ανομολόγητα...
Όλα τα ανεπίτρεπτα...
όλα τα δικαιούμενα...
......................................

Κι αν πάλι κανείς και ποτέ δεν με καταλάβει...
κανείς , ποτέ και τίποτε δεν με δικαιώσει
εγω βαθιά μέσα μου θα ξέρω
πως σωστά δεν έπραξα...
δίκαια έπραξα!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: