Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Όλα τελειώνουν.
Είναι αργά για αναζητήσεις , εξηγήσεις , διεκδικήσεις.
Πέρασε καιρός από τότε που η καρδιά χτυπούσε και φοβόσουν ότι θα την ακούσουν όλοι.
Είναι καιρό τώρα που το μυαλό έχει αρχίσει πάλι να δουλεύει ασταμάτητα σαν καλολαδομένο παλιό γρανάζι που δεν χάνει ποτέ , μα ποτέ , καμία στροφή.

Ποιος θυμάται άραγε πια , πως είναι το χέρι να τρέμει και να καταλαγίζει μόνο μ΄ ένα άγγιγμα;;!!
Ποιος μπορεί να λυτρώνει ακόμη τα μάτια του με μόνο μια ματιά.;
Ποιος αντέχει να περιμένει αδιαμαρτήρητα καιρό και καιρό, παρέα με την λαχτάρα του , για μια μόνο στιγμή κατά δική σου;;

Ό,τι άργησε να έρθει , έχει για πάντα χαθεί.
Ό,τι πότε δεν άντεξες να διεκδικήσεις , δεν πρόκειται ποτέ να γευτείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: