Περπάτησα για χάρη σου
του φεγγαριού το δρόμο.
Κατέβηκα ως τον Άδη σου
κοντά σου να μαι μόνο.
Πολλές φορές σε μίσησα
που σ αγαπούσα τόσο.
Όσες φορές σε ζήτησα
μ' έκανες να ματώσω.
Σπατάλησα για χάρη σου
τ αδέσποτά μου χρόνια.
Ζωή είπα το σκοτάδι σου
και το ντυσα με λόγια.
Πολλές φορές σε μίσησα
που σ αγαπούσα τόσο.
Όσες φορές σε ζήτησα
μ έκανες να ματώσω.
2 σχόλια:
Ειναι ένα λατρεμένο τραγούδι όσο και αν με πονάει...
Ευχαριστώ που μου το θύμισες όπως και να έχει, άνοιξα πάλι για λίγο το "συρτάρι"!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Ακριβώς οπως το είπες....
Λατρεμένο , 'οσο κι αν πονάει....
Και πονάει ....
Πολύ...
Δημοσίευση σχολίου