Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

ΕΡΩΤΑΣ ΤΑΧΑ....(ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ)

Έρωτας τάχα νάν΄ αυτό
που, έτσι με κάνει να ποθώ
τη συντροφιά σου,
που σα βραδιάζει, τριγυρνώ
τα φωτισμένα για να ιδώ
παράθυρά σου;

Έρωτας νάν΄ ή σιωπή
που, όταν σε βλέπω, μου το κλει
σφιχτά το στόμα,
που, κι΄όταν μείνω μοναχή,
στέκω βουβή κ΄εκστατική
ώρες ακόμη.

Έρωτας νάναι ή συφορά
με κάποιου αγγέλου τα φτερά
που έχει φορέσει,
κι΄ έρχετ΄ακόμη μιά φορά
με τέτοια δώρα τρυφερά
να με πλανέσει;

Μα ό,τι και νάναι το ποθώ
και καλώς νάρθει το κακό
που είν΄από σένα,
θα γίνει υπέρτατο αγαθό,
στα πόδια σου αν θα σωριαστώ
τ΄αγαπημένα......

Δεν υπάρχουν σχόλια: