ΑΣ ΜΗΝ..............ΑΚΟΜΗ.......

Τελικά η χαρά ήταν τόσο κοντά !
Η αίσθηση της ολοκλήρωσης δίπλα!
Η πληρότητα απροσδόκητα εφικτή !
Το άγγιγμα του απόλυτα δικού σου , νωπό στα ακροδάχτυλα ακόμη!
Η βεβαιότητα ότι ανήκεις στα πολύτιμα της ψυχής , τόσο αγέρωχη!
Η ασυλλόγιστη δωρεά του κάθε τι , τόσο απόλυτη και τόσο γλυκιά!
Η αλμυρόγλυκη γεύση της τυρρανικής παράδοσης, της αιχμαλωσίας , κολλημένη βασανιστικά στα χείλη!
.....................................
Το μυαλό για πρώτη φορά νεκρωμένο!
Οι χτύποι της καρδιάς εκκωφαντικοί!
Ο ιδρώτας μουσκεύει τις ζωές!
..................................
Τίποτε δεν είναι ίδιο πια!
Οι ζωές δεν θα ειναι ποτέ ξανά επίπεδες...
Οι προσδοκίες δεν θα είναι ποτέ ξανά μικρές...
Τα όνειρα δεν θα είναι ποτέ ξανά ήρεμα...
.....................................
Τα μάτια απέλπιδα θα ζητούν την ίδια πάντα εικόνα...
Τα αυτιά θα ηρεμούν μόνο στα ίδια λόγια...
Τα χέρια θα τρέμουν στο ταξίδι τους...
Οι πληγές θα γιατρεύονται μόνο από το ίδιο νάμα...
Ο ιδρώτας θα κυλά πάντα στο ίδιο γνωστό κι ανέγγιχτο αυλάκι...
Το σώμα θα ειναι η λύση πάντα στο ίδιο αίνιγμα...
...............................................
Αχ!!!
Ας μην ξυπνήσει ακόμη το μυαλό!!!
Ας μην αναστηθούν ακόμη οι αμφιβολίες!!!
Ας μην νικήσει ακόμη το «πρέπει»!!!
Ας μην πάρουμε ακόμη τον δύσκολο δρόμο του γυρισμού!!!
............................................
Έστω για απόψε μονό!!!
Ας μην .........ακόμη..............
...................................
Άλλωστε θα είναι και η τελευταία εικόνα....
Ας μην ξεθωριάσει λοιπόν αμέσως............
Ας κρατήσει για λίγο ακόμη η γλύκα της ευτυχίας