Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

ΠΑΘΟΣ

Πάθος είναι, μια ματιά μόνο,
που κάποτε αρκεί και άλλοτε δεν φτάνει.
Ένα βλέμμα που ξέρεις πότε είναι πάνω σου,
ένα βλέμμα που "ακούς" μόνο εσύ τι θέλει να πει.

Είναι ένα τυχαίο άγγιγμα
που ξέρεις όμως πως ο άλλος το νιώθει,
ένα πέρασμα δίπλα σου, που σε ριγεί.
Είναι μια στιγμή μόνο, που έζησες για λίγο,
σε συντροφεύει όμως για καιρό στα όνειρά σου.

Πάθος είναι η λέξη που σου είπε και σε κάνει
να μειδιάς μισόκρυφα όλη μέρα.
Είναι να λιώνει η ψυχή σου μόνο και μόνο
όταν απλά τα χέρια σας ενώνονται.

Είναι , όταν αυθόρμητα σε αγκαλιάζει από τους ώμους
και αυτό είναι κάτι που πάντα ονειρευόσουν
και ποτέ δεν είχες ζήσει .......... (!)
και που τώρα δα,το είχες -Θεέ μου - τόση ανάγκη!

Πάθος είναι, μια λαχτάρα να ακούσεις και να πεις πράγματα
που είχες ξεχάσει πως υπάρχουν,
που είχες πείσει τον εαυτό σου
ότι μπορείς να είσαι ευτυχής και χωρίς αυτά.

Είναι μια τρελή προσμονή
για μια καλά κρυμμένη απόδειξη
πως "εδώ είμαι...σε ακούω...σε νιώθω...μην σε νοιάζει"
Είναι , όταν και η μικρή απουσία, γίνεται τυρρανική.

Πάθος είναι να ξαναρχίζεις να νιώθεις μοναδικός,
πολύτιμος, όχι για όλους, για έναν.
Eίναι να δίνεις και να θες,
να διεκδικείς και να χαρίζεις.

Είναι μια φλόγα που νιώθεις να ανάβει
εκεί που προσπαθεί απεγνωσμένα το μυαλό να τη σβήσει!
Είναι μια καρδιά που φουντώνει
κι ας ξέρει πως σ'αυτή την φλόγα θα αφανιστεί!

Πάθος είναι, να νιώθεις εντάσεις ανομολόγητες,
να σκέφτεσαι πράγματα που ο εαυτό σου ο ίδιος
να φοβάται να παραδεχτεί πως του συμβαίνουν.
Είναι όταν διαπιστώνεις πως η πιο απόκρυφη σκέψη σου,
η πιο ηδονική, η πιο ερωτική,
-αυτή , η από καιρό θαμμένη, αυτή, που και εσύ προσπαθείς να σιωπήσεις-
είναι ακριβώς έτσι και στο μυαλό του άλλου.

Πάθος είναι όταν ο άλλος παίρνει το θάρρος
να μοιραστεί μαζί σου θελήσεις, όνειρα, αμαρτίες και "κατά συρροήν" ενσυνείδητα , παθιασμένα λάθη
αλλά εσύ τα ξέρεις ήδη, γιατί έτσι ακριβώς θα τον ήθελες
να σκέφτεται και να είναι.

Είναι να ονειρεύεσαι αυτό
που ο άλλος ομολογεί πως θέλει να σου κάνει πραγματικότητα.
Είναι να του χαρίζεις αυτό, που
δεν μπορούσε ούτε να διανοηθεί , ότι κάποιος θα του πρόσφερε.

Πάθος είναι το συναίσθημα που σε κατακλύζει,
τα δάκρυα που κυλάνε αναίτια,
η προσμονή του ανέφικτου,
η επιθυμία που σε ξεπερνά,
η αγωνία που κορυφώνεται,
η αίσθηση του ακόρεστου,
η αναμονή που τρελλαίνει,
ο ερχομός του ανέλπιστου,
η τρυφερότητα που σε καταλύει,
η μελαγχολία που ξαφνικά εμφανίζεται,
η χαρά που σε πνίγει,
η λαχτάρα που σε σιγοτρώει,
το ρίγος που σε διαπερνά,
η απόλυτη ηδονή που περιμένεις,
η λύτρωση που δικαιούσαι στην ζωή.

Πάθος είναι η τελική συνάντηση μέσα από χίλιες αντιθέσεις,
η απόλυτη ολοκλήρωση που ξέρεις ότι θα συναντήσεις
-και αλίμονο πόσο σου έχει λείψει !-
αρκεί να κάνεις το ένα βήμα,
αρκεί να σπάσεις τις αλυσίδες της ψυχής και του μυαλού,
αρκεί να θελήσεις κάποια στιγμή να ζήσεις,
αρκεί να θελήσεις να ξανανοιώσεις ζωντανός.............

Δεν υπάρχουν σχόλια: